Kun je me wat vertellen over waar je bent geboren en opgegroeid?
Absoluut. Ik ben geboren in Togo en heb daar gewoond tot mijn negende. In 2007 verhuisde mijn familie naar Chicago, dus ik ben eigenlijk tussen die twee plekken opgegroeid. Al van jongs af aan was ik heel geïnteresseerd in mode. Mijn oma verhuurde een deel van haar huis aan naaisters, en ik vond het fascinerend om te zien hoe zij prachtige kleding maakten. Mijn vader werkte ook in de kledinghandel en verkocht tweedehands kleding uit Amerika en Europa op lokale markten. Mode was dus altijd een deel van mijn wereld.
Wat een rijke basis. Is dat ook de reden dat je mode bent gaan studeren?
Toen ik naar de VS verhuisde, vroegen volwassenen vaak wat ik later wilde worden. Ik had geen helder antwoord, maar ik wist wel dat ik kleding wilde maken. Gelukkig had ik ondersteunende docenten en familie die me die richting op duwden. Ik studeerde Fashion Design aan Parsons, met de focus op textiel, vooral knitwear en denim.
22 december 2025
Collaborations
Erfgoed verweven met denim
Met de THE DENIM-serie verleggen we de grenzen van onze signature stof en transformeren we denim tot een canvas voor storytelling en culturele dialoog. Onze nieuwste samenwerkingspartner is Jacques Agbobly, de ontwerper achter Agbobly: een merk dat geworteld is in erfgoed, identiteit en empowerment.
Geboren in Togo en opgegroeid in Chicago omarmt zijn werk dualiteit: traditie ontmoet innovatie, zachtheid wordt versterkt door kracht. Bekend om zijn levendige knitwear en gesculpteerd denim, brengt Agbobly in zijn ontwerpen een eerbetoon aan de vrouwen die hem hebben opgevoed en de texturen uit zijn jeugd.
We gingen in gesprek met Jacques over zijn designfilosofie, de evolutie van Black Boy Knits naar Agbobly, en het verhaal achter onze nieuwste samenwerking: een jeans met geïntegreerd korset die steun, structuur en storytelling opnieuw definieert.
Geboren in Togo en opgegroeid in Chicago omarmt zijn werk dualiteit: traditie ontmoet innovatie, zachtheid wordt versterkt door kracht. Bekend om zijn levendige knitwear en gesculpteerd denim, brengt Agbobly in zijn ontwerpen een eerbetoon aan de vrouwen die hem hebben opgevoed en de texturen uit zijn jeugd.
We gingen in gesprek met Jacques over zijn designfilosofie, de evolutie van Black Boy Knits naar Agbobly, en het verhaal achter onze nieuwste samenwerking: een jeans met geïntegreerd korset die steun, structuur en storytelling opnieuw definieert.
Waarom knitwear?
Het voelde als een natuurlijke verlenging van mijn opvoeding. Mijn moeder vlocht haar om ons te ondersteunen na onze verhuizing naar Amerika, en ik bracht veel tijd door in kapsalons terwijl ik haar aan het werk zag. Voor mij voelt knitwear hetzelfde als vlechten: draden samenbrengen om iets moois te creëren. Tijdens mijn tijd op Parsons werd ik ook verliefd op denim. Ik hou ervan hoe kneedbaar het is. Je kunt het distressen, hervormen, noem maar op.
Het voelde als een natuurlijke verlenging van mijn opvoeding. Mijn moeder vlocht haar om ons te ondersteunen na onze verhuizing naar Amerika, en ik bracht veel tijd door in kapsalons terwijl ik haar aan het werk zag. Voor mij voelt knitwear hetzelfde als vlechten: draden samenbrengen om iets moois te creëren. Tijdens mijn tijd op Parsons werd ik ook verliefd op denim. Ik hou ervan hoe kneedbaar het is. Je kunt het distressen, hervormen, noem maar op.
"Je kunt denim omtoveren tot iets compleet anders, met zijn eigen unieke patronen."
Daar kan ik me iets bij voorstellen. Na je studie startte je Black Boy Knits tijdens de pandemie, toch? Hoe is dat ontstaan?
Klopt. Ik studeerde in 2020 af, net toen de coronapandemie uitbrak. Er was geen baan meer te vinden en ik moest in mijn hoofd alles omgooien. Ik had tijdens mijn studie breimachines verzameld en ik nam contact op met een oud-docent van mij, die me haar studio liet gebruiken. Ze heeft me zelfs geholpen met het opzetten van een crowdfundingactie om geld in te zamelen waarmee ik mijn eigen werkruimte kon inrichten. Ik breide iedere dag truien en dat groeide uit tot Black Boy Knits: een eenmanszaak die mij zowel mentaal als financieel door de pandemie heeft gesleept.
En dat is nu overgegaan in Agbobly. Wat inspireerde die verandering?
Na een paar jaar werd ik toegelaten tot de CFDA/Vogue Fashion Fund waar ik onder de vleugels van ontwerpers als Thom Browne enorm veel over de branche heb geleerd. Ik realiseerde me dat ik een legacy wilde opbouwen, zoals Louis Vuitton of G-STAR. Het merk Agbobly noemen, mijn familienaam, was een manier om mijn erfgoed terug te claimen en te eren. Zelfs als mensen moeite hebben met de uitspraak, is het belangrijk voor me.
Je erfgoed speelt duidelijk een grote rol in je werk. Hoe vormt het jouw creatieve visie?
Het staat centraal in alles wat ik doe. Toen ik opgroeide, konden mensen mijn naam niet uitspreken en wisten velen niet waar Togo lag. Dat frustreerde me vroeger. Nu gebruik ik mijn merk om mensen te onderwijzen en mijn identiteit te vieren. Ik wil dat Agbobly de ervaring weerspiegelt van opgroeien tussen Togo en Amerika - niet volledig Afrikaans, niet volledig Amerikaans, maar iets daartussenin.
Wie inspireert jou op creatief gebied?
Dat zijn de vrouwen die mij hebben opgevoed. Mijn moeder en mijn tantes. Zij waren de kostwinners, werkten altijd hard en zagen er prachtig uit. Mijn merk is een eerbetoon aan hen. Vooral mijn moeder is ongelooflijk veerkrachtig. Zij is in haar eentje naar een ander land verhuisd en heeft een bestaan voor ons op weten te bouwen. Op het gebied van mode ben ik een groot bewonderaar van Alexander McQueen. Zijn theatrale storytelling sprak me enorm aan.
Klopt. Ik studeerde in 2020 af, net toen de coronapandemie uitbrak. Er was geen baan meer te vinden en ik moest in mijn hoofd alles omgooien. Ik had tijdens mijn studie breimachines verzameld en ik nam contact op met een oud-docent van mij, die me haar studio liet gebruiken. Ze heeft me zelfs geholpen met het opzetten van een crowdfundingactie om geld in te zamelen waarmee ik mijn eigen werkruimte kon inrichten. Ik breide iedere dag truien en dat groeide uit tot Black Boy Knits: een eenmanszaak die mij zowel mentaal als financieel door de pandemie heeft gesleept.
En dat is nu overgegaan in Agbobly. Wat inspireerde die verandering?
Na een paar jaar werd ik toegelaten tot de CFDA/Vogue Fashion Fund waar ik onder de vleugels van ontwerpers als Thom Browne enorm veel over de branche heb geleerd. Ik realiseerde me dat ik een legacy wilde opbouwen, zoals Louis Vuitton of G-STAR. Het merk Agbobly noemen, mijn familienaam, was een manier om mijn erfgoed terug te claimen en te eren. Zelfs als mensen moeite hebben met de uitspraak, is het belangrijk voor me.
Je erfgoed speelt duidelijk een grote rol in je werk. Hoe vormt het jouw creatieve visie?
Het staat centraal in alles wat ik doe. Toen ik opgroeide, konden mensen mijn naam niet uitspreken en wisten velen niet waar Togo lag. Dat frustreerde me vroeger. Nu gebruik ik mijn merk om mensen te onderwijzen en mijn identiteit te vieren. Ik wil dat Agbobly de ervaring weerspiegelt van opgroeien tussen Togo en Amerika - niet volledig Afrikaans, niet volledig Amerikaans, maar iets daartussenin.
Wie inspireert jou op creatief gebied?
Dat zijn de vrouwen die mij hebben opgevoed. Mijn moeder en mijn tantes. Zij waren de kostwinners, werkten altijd hard en zagen er prachtig uit. Mijn merk is een eerbetoon aan hen. Vooral mijn moeder is ongelooflijk veerkrachtig. Zij is in haar eentje naar een ander land verhuisd en heeft een bestaan voor ons op weten te bouwen. Op het gebied van mode ben ik een groot bewonderaar van Alexander McQueen. Zijn theatrale storytelling sprak me enorm aan.
Over storytelling gesproken, je collecties zitten vol verhalen en kleuren. Hoe ben je deze samenwerking met ons aangegaan?
Voor mij draait mijn merk om legcy, en G-STAR heeft die al. Jullie bestaan sinds de jaren negentig en zijn al zo lang onderdeel van de community. Daar heb ik enorm veel respect voor. Dus deze samenwerking voelde als een natuurlijke volgende stap. Ik benaderde het ontwerp door elementen van vrouwelijkheid en empowerment in te brengen, thema's die voor mij heel belangrijk zijn. Ik wilde iets creëren waarin dat allemaal naar voren komt.
Hoe zag het ontwerpproces eruit?
Mijn bezoek aan het archief van G-STAR was echt een hoogtepunt. Ik was net een kind in een snoepwinkel. Ik heb mijn bezoek zelfs verlengd, zodat ik er nog langer kon rondlopen. Een item dat me inspireerde was een vintage rugbrace, dat leidde tot het idee voor het korset. Het draait om steun en kracht: iets dat traditioneel als beperkend wordt gezien omvormen tot een symbool van empowerment.
Zijn er nog andere designelementen die geïnspireerd zijn op je eerdere werk?
Ja. De gebogen tailleband werd geïnspireerd door jurken uit mijn vorige collectie. Ze voelden als een soort armor, en ik wilde die ronding meenemen in dit project om continuïteit en merkconsistentie te behouden.
Hoe weet je of een ontwerp helemaal af is?
Dat weet ik nooit zeker. Voordat ik Fashion Design ging studeren, studeerde ik Fine Arts, en mijn docenten zeiden altijd dat een schilderij nooit écht af is. Ik heb de neiging om te veel te ontwerpen, en mijn team helpt me dan om te verfijnen. De uitdaging met G-STAR was het creëren van slechts één item, dat dwong me om intentioneel en gefocust te werken.
Voor mij draait mijn merk om legcy, en G-STAR heeft die al. Jullie bestaan sinds de jaren negentig en zijn al zo lang onderdeel van de community. Daar heb ik enorm veel respect voor. Dus deze samenwerking voelde als een natuurlijke volgende stap. Ik benaderde het ontwerp door elementen van vrouwelijkheid en empowerment in te brengen, thema's die voor mij heel belangrijk zijn. Ik wilde iets creëren waarin dat allemaal naar voren komt.
Hoe zag het ontwerpproces eruit?
Mijn bezoek aan het archief van G-STAR was echt een hoogtepunt. Ik was net een kind in een snoepwinkel. Ik heb mijn bezoek zelfs verlengd, zodat ik er nog langer kon rondlopen. Een item dat me inspireerde was een vintage rugbrace, dat leidde tot het idee voor het korset. Het draait om steun en kracht: iets dat traditioneel als beperkend wordt gezien omvormen tot een symbool van empowerment.
Zijn er nog andere designelementen die geïnspireerd zijn op je eerdere werk?
Ja. De gebogen tailleband werd geïnspireerd door jurken uit mijn vorige collectie. Ze voelden als een soort armor, en ik wilde die ronding meenemen in dit project om continuïteit en merkconsistentie te behouden.
Hoe weet je of een ontwerp helemaal af is?
Dat weet ik nooit zeker. Voordat ik Fashion Design ging studeren, studeerde ik Fine Arts, en mijn docenten zeiden altijd dat een schilderij nooit écht af is. Ik heb de neiging om te veel te ontwerpen, en mijn team helpt me dan om te verfijnen. De uitdaging met G-STAR was het creëren van slechts één item, dat dwong me om intentioneel en gefocust te werken.
Zie jij mode als een middel voor activisme?
Zeker. Zeker. Mode verbindt ons allemaal; we dragen allemaal kleding. Het is een universele taal en een krachtig middel voor storytelling en sociale verandering.
Experimenteer je ook met nieuwe technieken of materialen?
We zoeken de grenzen van denim op en verleggen deze. Ontwikkelen nieuwe wassingen en artwork. Het is spannend om alle mogelijkheden te ontdekken.
Je merkt groeit en groeit. Hoe bewaak je je creatieve integriteit?
Je moet constant de balans zien te vinden tussen kunst en commercie. Mode is voor mij iets heel persoonlijks, maar het moet ook toegankelijk blijven. Ik wil dat mensen zich verbonden voelen met het verhaal en de kledingstukken gaan dragen. Dat is waar Agbobly voor staat; kunstzinnig en toch toegankelijk.
Zeker. Zeker. Mode verbindt ons allemaal; we dragen allemaal kleding. Het is een universele taal en een krachtig middel voor storytelling en sociale verandering.
Experimenteer je ook met nieuwe technieken of materialen?
We zoeken de grenzen van denim op en verleggen deze. Ontwikkelen nieuwe wassingen en artwork. Het is spannend om alle mogelijkheden te ontdekken.
Je merkt groeit en groeit. Hoe bewaak je je creatieve integriteit?
Je moet constant de balans zien te vinden tussen kunst en commercie. Mode is voor mij iets heel persoonlijks, maar het moet ook toegankelijk blijven. Ik wil dat mensen zich verbonden voelen met het verhaal en de kledingstukken gaan dragen. Dat is waar Agbobly voor staat; kunstzinnig en toch toegankelijk.